آئین مستان

آقا جون فقط میخوام من ازت

کربلا رو ببینم قبل مردن

 چی میشه که من ببینم یک روز

اسمم و بین پیر غلام ها بردن

ارباب ندیدم آقا بهتر از تو

ارباب ندیدی آقا بدتر از من

ارباب آقا دعوت روضه با تو

ارباب تو روضه چشای تر ازمن

تو برکت نفس زدن هامی

تو هستی علت حیات من

هر جا که کار من گره افتاد

اومدی واسه نجات من

اباعبدالله، اباعبدالله...........

عکس گنبدت قاب رو چشمام

غیر از تو رویایی رو نمیبینم

این شب ها نشد باشم تو حرم

از حالا من به فکر اربعینم

ارباب تا نوکر توی روضه هاته

ارباب همه دلخوشیش نوکریشه

ارباب واسش شهر کرب و بلاتو

آقا مثل خونۀ مادریشه

تو مالک ملک دلم هستی

همیشه زیر منتت هستم

خوشم که باز دوباره قسمت شد

رسید حسین به بیرقت دستم

اباعبدالله، اباعبدالله...........

سلام من به حسینُ به کربلایِ حسین

تمام عالم امکان ، شود فدایِ حسین

خدا به پنجۀ مشکل گشایِ اصغر داد

تمام سلطنتِ خویش در ازایِ حسین

سلام من به حسینُ به کربلایِ حسین

تمام عالم امکان ، شود فدایِ حسین

بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمیشود

داغ تو دارد این دلم ، جایِ دگر نمیشود

خدا بلند نموده  آن لوایی که

منقش است و به صاحب اللوایِ حسین

حسین پشت سر مادر است در محشر

و هرکه اهلِ بهشت است در قفایِ حسین

سلام من به حسینُ به کربلایِ حسین

تمام عالم امکان ، شود فدایِ حسین

مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود

مگر حسینِ تشنه لب عزیزِ مصطفی نبود

بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمیشود

داغِ تو دارد این دلم ، جایِ دگر نمیشود

به رغم سکۀ اصحاب کهف معتبر است

هنوز در همه جا سکۀ بلایِ حسین

سلام من به حسینُ به کربلایِ حسین

تمام عالم امکان ، شود فدایِ حسین

مگر کسی که کشته شد تنش برهنه میکنند

مگر که کهنه پیرهن به پیکرش روا نبود ..

باید قلبم برا تو حرم باشه

دائم بساط روضه ی تو علم باشه
وقتی زندگیم شده عاشقی و دلبرم حسینه
روز و شب ندارم حرف اول و آخرم حسینه
صرف تو شد همه روز و شب های من

با تو سر شد شب و روز و دنیای من

حسین آقای من آقای من آقای من
باید جونش برای تو فدایی شه

هر کی به لطف فاطمه کربلایی شه
بین عشقای تو دنیا به خدا بهترین حسینه

وقتی مقصد تموم عاشقا اربعین حسینه
من مجنون و حرم تو رویای من

خوشبختم چون که تو هستی لیلای من

حسین آقای من آقای من آقای من
باید قلبم برا تو حرم باشه

دائم بساط روضه ی تو علم باشه
وقتی زندگیم شده عاشقی و دلبرم حسینه
روز و شب ندارم حرف اول و آخرم حسینه
صرف تو شد همه روز و شب های من

با تو سر شد شب و روز و دنیای من

حسین آقای من آقای من آقای من

غلامت عاقبتش به خیر میشه

 با یک نگاه تو یه شبه زهیر میشه
هر کی عمریه شده سینه زنو نوکر حسینه

حتما با دعای خیر پدر و مادر حسینه
دونه دونه میریزه این اشکای من

گریون میشم تا بگیری دستای من
حسین آقای من آقای من آقای من

شب بارونه، صورتم خیسه

یکی این حال منو بنویسه

دنیا زندونه گوشه گیرم کرد

جان من عشقت اسیرم کرد

دنیا دلیل زندگیم پس بده

امام حسین بچگیمو پس بده

دنیا دو روزه منم میدونم

من این دو روز رو حرم میمونم

دنیا دوروزه یه روز تاسوعا

دنیا دوروزه یه روز عاشورا

یا سیدی یا اباعبدالله.......

بچه بودم که بغلم کردو
مست احلی مِن عسلم کردو
یاحسین گفتم، دل من باز شد
نوکریم از اون لحظه آغاز شد
مگه یادم میره بابام بهم چی‌گفت
به دست و پای هیچکی جز حسین نیفت
من زندگیمو به عشق مدیونم
من زیر دِین حسین می‌مونم
عشق از یه مشکل طلا می‌سازه
عشق از یه دشت کربلامی‌سازه
یا سیدی یا اباعبدالله.......

اون که چشماش به ذره میفته
نباشه کوه به دَره میفته
بی حسین دنیا نقطه‌ی کوره
با حسین چاهم چشمه‌ی نوره
نوری که واسطه حسین هدایته
هدایتی که خونه‌ی سعادته
به‌به به این آسمون آبی
به‌به به این خونه ی اربابی
به‌به به این سفره و این نعمت
این روزی و روضه و این هیئت
یا سیدی یا اباعبدالله.......

میگن روضه دلمردگیه

 میگن گریه افسردگیه

 نمیدونن خبر ندارن

 حسین آغاز زندگیه

اتفاقا روضه دم به دم نشاطه

 اتفاقا گریه چشمۀ حیاته

اتفاقا حسین کشتی نجاته

 ما پای همین پرچم دل خوش به تولاییم

با گریه به ثارالله الله توو لشکر زهراییم

 این آتیش دل ما لا تبرد ابدا

ای کشتۀ کربلا ای کشتۀ کربلا

 میگن بسه غصه بسه غم

میگن بازی شال و علم

نمیدونن چه حالی داره

 پیاده اربعین تا حرم

اتفاقا این غم نور میده دلها رو

اتفاقا این شال میبره غمها رو

 اتفاقا حسین زنده کرد دلهارو

هر کی با حسین باشه سرزنده و آزاده است

 شیعه تا حسین داره یک لشگر آماده است

این شعله های عزا لا تبرد ابدا

ای کشتۀ کربلا ای کشتۀ کربلا

میگن این قدر عزا واسه چی

سفر تا کربلا واسه چی

 میگیم اصلا بدون حسین

تپش توو قلب ما واسه چی

اتفاقا این راه منتهی به نوره

 اتفاقا این شور معنی شعوره

اتفاقا حسین نغمۀ ظهوره

 دلبستۀ دنیان ما دل به حرم بستیم

طعنه بزنید بازم ما پای حسین هستیم

 این آتیش دل ما لا تبرد ابدا

ای کشتۀ کربلا ای کشتۀ کربلا

از سرور هر دو عالم نزد ما غم بهتر است

 گریه بر تو از نماز نیمه شب هم بهتر است

واقعا اشک براى روضه چیزی دیگرى است

 در سلوک ما فرات از آب زمزم بهتر است

گریه هایم را بگیری بی گمان دق می کنم

 مردن از دنیاى بی گریه برایم بهتر است

در جواب اینکه شأن گریه کن های تو چیست

 از برای این سوال  الله اعلم  بهتر است

هر که به جایی رسید از نوکری تو رسید

 نوکری تو ز آقایی عالم بهتر است

نوحه دم دادیم و با این دم مسیحا دم شدیم

 از دم روح القدس واللهِ این دم بهتر است

یازده ماه از خدا ماه شما را خواستیم

 از تمام ماهها ماه محرّم بهتر است

رتبه ی پیرِغلامان تو نزد فاطمه است

 چون غلامی شما باقامت خم بهتر است

گر به زیر ناودان کعبه هم باشم ولی

 معتقد هستم که باشم زیر پرچم بهتر است

گفته بودند اربعین صحن تو چیز دیگری ست

 رفتم و با چشمهای خویش دیدم بهتراست

مظلوم حسین......